adimpleo

adimpleo
ăd-implĕo, ēvi, ētum, 2, v. a., to fill up, to fill full (in the class. per., e. g. in Liv. 38, 7, 13, and Plin. 11, 37, 52, § 140, dub.).
I.
Lit.:

Gangem decem fluminibus adimpleri, Aethic. Cosmogr. p. 709 ed. Gron.: quasi mare adimpleti sunt,

Vulg. Eccli. 50, 3.—
B.
Trop.:

adimpleti tibiarum cantu vocant deam suam, Jul. Firm. de Err. p. 10 (cf. adimpletor): adimplebis me laetitiā,

Vulg. Psa. 15, 10.—
II.
Metaph., to fulfil (as a promise, prediction, duty), to perform, = absolvere, satisfacere, praestare:

aliquid,

Dig. 26, 7, 43:

quod dictum est,

Vulg. Matt. 1, 22:

ut adimpleatur scriptura,

ib. Joan. 13, 18:

legem Christi,

ib. Gal. 6, 2:

Gratia vobis et pax adimpleatur,

be made full, perfect, ib. 2 Pet. 1, 2.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • adimplir — v. tr. [Jurídico, Jurisprudência] Dar cumprimento a uma obrigação. = CUMPRIR, EXECUTAR ≠ INADIMPLIR   ‣ Etimologia: latim adimpleo, ere …   Dicionário da Língua Portuguesa

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”